روی، با علامت اختصاری Zn، یک فلز براق با رنگ سفید متمایل به آبی و عضو گروه 12 جدول تناوبی است. روی یک عنصر فراوان محسوب شده و در رتبه بیست و چهارم فراوان ترین عناصر پوسته زمین قرار دارد. عدد اتمی این عنصر 30 و جرم مولی آن 39/65g/mol است. روی در حالت فلزی خود و در دماهای پایین یک ساختار مکعبی مرکز پر (bcc) یا آلفا دارد که در دمای 13oC به ساختار شش وجهی فشرده یا بتا تبدیل می شود. این فلز در دمای اتاق نسبتاً شکننده است، اما با حرارت دهی تا دمای حدود 110 تا 150oC خاصیت چکش خواری آن افزایش می یابد.
نقطه ذوب و جوش روی بسیار پایین است، به ترتیب 419 و 907oC. چنین نقطه جوش پایینی اساس تولید روی به روش های پیرومتالورژیکی بحساب می آید.
روی از نظر الکتروشیمیایی از آهن منفی تر است. این فلز با توجه به مقاومت به خوردگی بالا در محیط های گوناگون به عنوان یک پوشش مقاوم به خوردگی در صنایع تولید آهن و فولاد بکار برده می شود. کاربرد روی به عنوان پوشش محافظ به گذشته های دور بازمی گردد و گالوانیزه گرم قطعات فولادی توسط روی برای بیش از 150 سال به عنوان یک فرایند صنعتی مورد استفاده قرار گرفته است. روی در تماس با آهن و در شرایط اتمسفری چندین لایه کربنات روی تشکیل می دهد که تا چندین دهه ازسطح فولاد در برابر محیط های خورنده قوی محافظت خواهد نمود.
برخی از خواص فیزیکی و مکانیکی روی فلزی در جدول زیر آمده است:
